رحمانی فضلی، وزیر کشور شیروانی دولت دوازدهم در گفتگو با خبر آنلاین در خصوص دولت آینده مباحثی را مطرح کرده است که بخشهایی از این گفتگو را در ادامه می خوانید:
** اگر تندروها بخواهند دست و پای دولتی که در حال پیش رفتن است، را بگیرند، چوب لای چرخ آن بگذارند و مانع حرکتش شوند، شاید از نظر حزبی و سیاسی خود را موفق قلمداد کنند اما بدانند ضربهای که به کشور و منافع و قدرت ملی وارد میکنند و منجر به نارضایتی مردم میشود، واقعاً غیرقابل جبران و اصلاً قابل مقایسه با موفقیت یک جریان یا یک حزب نیست.
** انتخاباتی صورت گرفته و مردم خواستهها و مطالباتی دارند که این خواستهها را در قالب شرکت در انتخابات مطرح کردند، حتی آنهایی هم در انتخابات شرکت نکردند به این معنی نیست که در مطالبه و درخواست ندارند، حتما باید به آنها هم به عنوان مردم ایران توجه شود.
** در این شرایط دولت به عنوان دستگاه اجرایی مهمترین و اولاترین حوزه برای پاسخگویی به مطالبات و خواست مردم در شرایط زندگی آنها است. منتها مجلس به عنوان قانونگذار و البته حامی و حتی هادی دولت مستقر، اگر با دولت مناسبات مناسب و مبتنی بر تعامل برقرار نکند و به تفاهم نرسد و خدایی نکرده منجر به تعارض شود، این تعارض در مرحله بعد به تضاد و در نهایت به تنازع خواهد کشید، که این اصلاً به نفع کشور نیست.
** بنابراین با توجه به توصیهای که مقام معظم رهبری داشتند، حتماً باید همه نهادها اعم از قوه قضائیه، قوه مقننه و دستگاههای مرتبط شامل صدا و سیما و نیروهای مسلح، وارد میدان شوند و به دولت کمک کنند. دولت نماینده اقدام و عمل در حوزه اجرایی کشور از طرف همه ملت و قوا است، اگر چنین ماموریت و حوزهای را که قانون به دولت واگذار کرده یعنی اجرا، قبول داشته باشیم، بدون حمایت و پشتیبانی امکانپذیر نخواهد بود.
** نوع برخورد و تعامل افراد در حوزههای فکری و سیاسی مختلف متفاوت است، در حالت کلی برخی تندرو، بعضی میانهرو و تعدادی هم محافظهکار هستند. اما باید متوجه باشیم که همه این نوع برخوردها، موضعگیریها و رفتارها برابر دولت حتماً مورد قضاوت و داوری مردم قرار میگیرد و در این زمینه مردم بهترین داور هستند.
** اگر تندروها بخواهند دست و پای دولتی که در حال پیش رفتن است، را بگیرند، چوب لای چرخ آن بگذارند و مانع حرکتش شوند، شاید از نظر حزبی و سیاسی خود را موفق قلمداد کنند اما بدانند ضربهای که به کشور و منافع و قدرت ملی وارد میکنند و منجر به نارضایتی مردم میشود، واقعاً غیرقابل جبران و اصلاً قابل مقایسه با موفقیت یک جریان یا یک حزب نیست