امام علی(ع): «مَن أَصلَحَ فِیما بَینَهُ وَ بَینَ اللّه أَصلَحَ اللّه فِیما بَینَهُ وَ بَینَ النّاس.
روز گذشته آقای امید نوری از فعالان اجتماعی شهرستان طی مطلبی سخن از محبوبیت جناب یگانه پور فرماندهی انتظامی شیروان راند. محبوبیتی که نه با تیم رسانه ای ایجاد شده و نه با ملاقاتهای هفتگی…
* مطلبی کوتاه و سنجیده که در این نوشتار بدان می پردازیم:
شیروان طی یک دهه اخیر مدیران متعددی را به خود دیده است که همگی نیز یک وجه اشتراک داشته اند و آن هم انطباق صرف مدیریت بر چارچوبهای رسمی تعریف شده بوده است.
انطباقی که با وجود صحیح بودن نتوانسته در دل مردم محبوبیتی فراتر از مدیر فلان اداره بودن را ایجاد کند. حتی برخی به اتکای بودجه های کلان اداری و تیم های رسانه ای یا در برخی موارد با ملاقاتها و دیدارهای بظاهر مردمی تلاشهایی برای القای محبوبیت خود انجام داده اند اما غافل از آنکه؛ “مشک آنست که خود ببوید نه آنکه عطار بگوید”
در همین راستا از سقراط حکیم نقل است: “من بر آنم که هرگاه بخواهیم در باره چیزی درست داوری کنیم باید به شناسایی آن چیز اتکا کنیم نه بر شمار و رقم…” شناسایی گوهر وجودی هر فرد گرچه ساده نیست ولی چون به “محک تجربه” درآید قطعا می تواند گویای خیلی از مسائل باشد.
از این رو می توان راز محبوبیت فرمانده را شخصیت صادق و ثابت وی دانست که بر مردمداری، راستگویی و… استوار است، شخصیتی که او را واداشته تا در تمام موقعیتها سعی کند خودش باشد و کار درست را انجام دهد کاری که در عمل به نفع مردم است.
به جرات می توان گفت رویکرد خاضعانه جناب یگانه پور در مواجهه با افراد و موقعیت های مختلف اجتماعی توانسته وی را در دل مردم تا بلندای اعتماد و اعتبار برافرازد. مجید یگانه شهر، اگر چه سر در کار خود دارد و جز انجام وظیفه به چیزی نمی اندیشد اما توانسته در اندیشه یک شهر ماندگار شود و نام نیک از خود برجای گذارد.
مطالعه مستمر و به روز از دیگر ویژگی های فرمانده است، در عصری که کمتر فردی آخرین کتاب خوانده را بیاد می آورد، مطالعه پیوسته و توصیه به کتابخوانی از معدود ویژگی های یگانه پور است چنانکه از راننده تاکسی و سوپری محل تا معلم مدرسه و روحانیت شهر و از مردم عادی گرفته تا پرسنل اداری و انتطامی شهر بدان اذعان دارند و به نیکی یاد می کنند.
کوتاه سخن آنکه، وجود یگانه پورها در شهر فرصتی مغتنم برای پاسداشت مدیران فنی و دانش مدار است تا ضمن تشخیص سره از ناسره، مدیران عالی شهر را پیام دهد:
نه هر که چهره برافروخت دلبری داند
نه هر که آینه سازد سِکندری داند