امروزه توسعه حمل و نقل شهری یکی ازاصلی ترین موضوعات درحل مشکلات ومعضلات ترافیک شهری به شمار می رود و می توان گفت با توسعه پایدار شهری نیز ارتباطی تنگاتنگ دارد.
گرچه در شهری مثل شیروان ترافیک به آن معنا که در شهرهای بزرگ وجود دارد مشاهده نمی شود اما همین حجم ترافیک فعلی نیز متناسب با جمعیت شهری، ترکیب بندی بناها و معابر و تعداد وسایل نقلیه روز افزون در سطح شهر، به مثابه باری بر دوش شهر می ماند که هر روز سنگین تر می شود.
از دیگر سو وسایل نقلیه عمومی سطح شهر نیز متناسب با وضعیت شهر شیروان تعریف نشده است. اتوبوسهایی که طول و عرض شان هیچ سنخیتی با خیابانهای کم عرض شهر نداشته و در جایی که باید تسهیل بخش ترافیک شهری باشند گاهی خود عامل اصلی آن هستند که می طلبد متولیان امر نسبت به حذف اتوبوسهای فعلی و جایگزینی خودروهای سبک مسافر بری عمومی اقدام نمایند.
نکته دیگر تخصیص وسایل حمل و نقل عمومی به همه مناطق شهری است که با توجه به شرایط مالی بسیاری از شهرداری ها از جمله شیروان، این مهم به طور کامل قابل تحقق نیست. اما می شود با اولویت بندی مناطق دورتر از بافت اصلی شهر، آن را مدیریت کرد.
در این میان انتهای منطقه بسیجیان (خیابان ۲۴ متری زرهرن) می تواند یک نمونه باشد برای درک بهتر این مساله. منطقه ای که با وجود نوساز بودن، تراکم بالای جمعیتی و فاصله نسبتا زیاد تا بافت مرکزی شهر از وجود اتوبوس یا هر نوع وسیله نقلیه عمومی بی بهره است.
منطقه ای که طبق گفته عضو کمیسیون حمل و نقل شورای شهر حتی در آن ایستگاه پارک سوار نیز مشخص و امکانات مربوطه نصب شده است اما مدتی است که بلا استفاده مانده است.
علی عاقل در پاسخ به سوال ما که چرا این اتفاق افتاده می گوید: اتفاقا این یکی از مطالبات مردم این منطقه است و با پیگیری که از مجموعه شهرداری داشته ام مشخص شد به دلیل نبود راننده، اتوبوس های این منطقه غیر فعال و حمل و نقل عمومی در این مسیر تعطیل شده است. به عبارتی اتوبوس هست اما راننده نیست.
ضمن تقدر از زحمات مجموعه شهرداری و بخصوص واحد حمل و نقل در سایر امورات و وظایف محوله، امید می رود با پیگیری و رفع این قبیل معضلات در مجموعه شهری شیروان هم سبب ساز امیدواری مردم در مناطق مختلف شهر باشند.
.
